نعناع فلفلی ، یا: من نمی دانم از فیلمی به نام "نعناع فلفلی" چه انتظاری داشتم
بررسی ها | 18/03/2019 | توسط کوانتوم تارانتینو
من می خواستم از آن به عنوان خط پانچ استفاده کنم ، اما فکر نمی کنم فیلمی مانند این بیشتر از یک پاراگراف بررسی سزاوار باشد ، پس بگذارید از آن دور شویم: سرانجام جنیفر گارنر عنوان خجالت آور تری در رزومه کاری خود نسبت به الکترا دارد.

من هم جای او گریه می کردم

نعناع هندی تک فیلم انتقام است که تاکنون ساخته شده است ، منهای هر چیزی که یک فیلم انتقام جالبی را ایجاد کند. جنیفر گارنر یک مادر فوتبالی است که خانواده کامل آن به دلایل بیهوده کشته می شود ، اما هیچ دلیلی در جهان وجود ندارد که چرا باید در غم و اندوه او شریک باشیم: شوهرش هیچکس نیست و دخترش ، به عنوان کودک در یک فیلم ... غیر قابل تحمل است مجرمان تحت تعقیب نیستند زیرا پلیس ، قضات و وکلا در لیست حقوق کارتل هستند ، اما همه چیز خیلی سریع و با آرزوی اندک توضیح داده می شود که حتی زمان عصبانی شدن از سیستم فاسد وجود ندارد ، چه رسد به کارتل ، تشکیل شده از اراذل و اوباش عمومی با خالکوبی بر روی صورت آنها که "گارسیا" ، "کورتز" و "سالازار" نامیده می شوند ، بسیار کم مشخصه که حتی به حداقل سهمیه برای قرار گرفتن در گروه "شرور کارتون" نمی رسند (خطر: هدف فیلم این است که مخاطبانی که آمریکای لاتین بودن آنها شرط کافی برای ارزیابی خطرناک بودن است و نیازی به توضیح بیشتر ندارد). جنی جی که در مواجهه با مitutionsسساتی است که هیچ کاری نمی کنند ... مشخصاً عدالت را به دست خود می گیرد و خود را از یک زن خانه دار ناامید به یک فرشته انتقام بدل می کند ، اما او این کار را انجام می دهد. حال ، اگر می دانید فیلم انتقام جویی تاکنون ساخته شده است ، می دانید که آنها به دو دسته اساسی تقسیم می شوند: مواردی که قهرمان اصلی یک بد مخفی است (Taken ، John Wick ، ​​The Equalizer برای نامگذاری فقط موارد مربوط به سالهای اخیر) و مواردی که قهرمان اصلی یک فرد عادی است که پس از تحمل The Wrong himself ، خود را آموزش می دهد تا بتواند با دشمنان خود (بتمن) روبرو شود. در حالت دوم ، قسمت آموزش ، عمل تبدیل انسان عادی به ماشین جنگی از طریق فداکاری و نظم ، احتمالاً جالبترین فیلم کل فیلم است ، که حتی بیشتر از انتقام واقعی است. در اینجا ، Peppermint فیلمی است که از معنی آن بسیار مطمئن است و این بخش در اینجا آن را با یک خط دیالوگ حل می کند که در آن دو پسر می گویند: "او بسیار قوی است زیرا پنج سال آموزش دید". خوب. بنابراین ، به لطف پنج سال آموزش خود ، جنی از مال یک به یک همه اعضای کارتل را به نوعی می کشد که به مرگ خانواده اش مربوط می شود و ... همین. من تصور می کنم که به علاوه یک داستان فرعی غیر قابل توضیح ، برای "رنگ دادن" یا ایجاد اسطوره ای طراحی شده است که در آن جنی در میان افراد بی خانمانی که او را فرشته نگهبان خود انتخاب می کنند ، پنهان می شود ، با ادای احترام و نقاشی های دیواری اختصاص داده شده به او ، زیرا او "آنها را محافظت می کند" ، حتی اگر هرگز با چه چیزی یا چگونه نشان داده نشود.
فیلمنامه "Chad St. John" (من اعتقاد ندارم که این یک اسم واقعی است) ، می توانم بگویم که قابل درک است ، از احمقانه هم بدتر است: واقعاً فاقد هرگونه محتوای خوب یا بد است. با توجه به این موضوع ، خوب است که بتوانیم در مورد جنیفر گارنر ، سیدنی بریستو فراموش شده آلیاس ، که پس از یک دهه ساخت فیلم هایی به نام "قرار ملاقات با عشق" و "روز مادر" ، به طور عادی به کار خود بازگردد ، خوب است. یا پیر مورل ، برق کار اصلی EuropaCorp که در نهایت با یک سری سوerstand تفاهم برای مدیریت (بدون ایجاد فاجعه) Banlieue 13 و Taken مواجه شد ، اما واقعاً: اینجا چیزی وجود ندارد. اصلاً هیچی نعناع فلفلی فیلمی است که از 50٪ صحنه های اکشن بد و تاریک و 50٪ از شخصیت های ثانویه تشکیل شده است و اکشن هایی را که روی صفحه دیده نمی شوند توصیف می کند. از طرف دیگر ، نعناع فلفلی نامیده می شود زیرا قبل از کشته شدن توسط Gonzalesgomezgarcia از پوشه دارو ، دختر جنیفر گارنر در حال خوردن بستنی نعناع بود ، پس من انتظار داشتم چه لعنتی داشته باشم؟